บทที่ 59

แสงแดดจ้าจนแสบตาเล็กน้อยขณะที่แคโรไลน์ยืนอยู่หน้าประตูโรงเรียน มองภาพตรงหน้า—ภาพครอบครัวสุขสันต์อันสมบูรณ์แบบราวกับหลุดออกมาจากโฆษณาที่จัดฉากมาอย่างดี

แคโรไลน์รู้สึกแสบตาขึ้นมานิดๆ จากแสงแดด—หรืออาจเป็นเพราะเหตุผลอื่น เธอค่อยๆ กระชับมือเล็กๆ ของเรน่าให้แน่นขึ้น

“เรน่า ถึงแล้วจ้ะ”

เธอเดินหลังตรงแน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ